Met de Globecar op stap

 

Een onverwacht kort reisje

 

We hadden al veel voorpret gehad met de voorbereiding van ons reisje dit jaar. Het moest een reis worden in oostelijke richting waarbij we in elk geval Wenen gingen aandoen. Vooraf heb ik globaal een route uitgestippeld met de Donau als leidraad voor de eerste weken, de fietsen mee zodat de route langs die rivier goed bekeken kon worden. Na Wenen zouden we dan wel kijken of we nog verder naar Boedapest zouden gaan of rechtstreeks naar krakau in Polen. 19 mei jl. was het dan zover en gingen we op pad, eerst naar Roermond waar we bij vrienden op de oprit hebben gecamperd en heerlijk asperges hebben gegeten. Zondagochtend zijn we verder gereden naar onze eerste stop, een camperplaats in Idstein. Onderweg blijkt dat we in Duitsland goed op moeten letten waar we rijden want bij Koln rijden we een deel door een milieuzone dus wie weet valt er in het najaar nog een bekeuring op de mat in Gouda.

Idstein bleek een heel leuk plaatsje, vol met vakwerkhuisjes waarbij er een wel heel erg opviel door de onregelmatigheid. 

De dag erop rijden we verder naar Wertheim waar een hele grote showroom is van Erwin Hymer en een grote Outlet Store. Helaas blijkt dat alles dicht is die dag vanwege 2e pinksterdag. We fietsen nog 11 km naar het plaatsje Wertheim, ook leuk. Onderweg zien we in een weiland een pasgeboren kalf dat nog op de poten moet, heel aandoenlijk. Van een medecamperaar krijgen we de tip naar Eltmann te rijden waar een leuke camperplek is op fietsafstand van Bamberg wat we als volgende stop op het lijstje hadden. We staan vlak aan de Main en af en toe komen er schepen langs. Het blijft mooi weer, ook als we op de fiets stappen naar Bamberg, een echte toeristenplaats met een mooie altstad met rathaus dat op een eilandje staat. Het gaat erg onweren en regenen en we gaan in het rathaus het daar gevestigde museum bezoeken. Er is veel keramiek te zien en een hele expositie van zakhorloges die zijn opgehangen in allerlei vormen van opbergobjecten. Als het droog is gaan we de rest van het plaatsje bekijken. We drinken thee met kuchen in een leuk klein bakkerijtje waar we voor een uitgifte loket zitten.

De dag erop is het de eerste dag dat we met regen wakker worden, tegen elf uur gaan we toch rijden naar Amberg, we winkelen er wat en Jopie scoort er wel heel ver afgeprijsde kleding, dat is leuk winkelen. Bij de VVV halen we een stadsrundgang die we de andere dag gaan lopen. Als we zoeken naar een speciaal beschreven deur vinden we die pas door een man die er op klopt omdat hij wat moet afleveren, hij verteld er gelijk de geschiedenis van en dat er nu een hotel is, wel een heel smal hotelletje. In de middag rijden we naar Bad Abbach waar we op een camping een paar dagen zullen blijven staan. Het is de hele middag onrustig weer met forse knallen en wat gespetter. De zaterdag houden we het rustig, beetje fietsen, beetje wandelen en een vakantiewasje. Zondag 27 mei gaan we op de fiets naar Regensburg, een leuke tocht grotendeels langs de Donau. Het is druk in Regensburg, we bekijken de Dom waar net de mis is afgelopen en het orgel nog zware muziek dreunt. Bij het wursthaus eten we de wereldberoemde Regensburger worstjes met sauerkraut. De andere morgen zien we iemand lopen die we herkennen, het is een ex collega van Croda die met de caravan ook richting Wenen gaat en nog verder. Toch leuk dat je waar dan ook bekenden tegenkomt.  We rijden verder en onderweg stoppen we bij Donaustauf waar we het Walhalla gaan bekijken, een kopie van het Pantheon. Een immens gebouw waarbinnen een verzameling van borstbeelden van beroemde vorsten, dichters en wetenschappers uit Duitstalig Europa waaronder ze ook Nederland etc. worden geschaard. We maken een tussenstop in de plaats Plattling waar we op de camperplaats overnachten.

Als we dinsdag naar Passau rijden zoeken we een plaats in het centrum, er is daar een camperplaats die volgens het boekje altijd snel vol is, wij kunnen er nog staan. We lopen naar de altstad en lopen er rond en kruipen af en toe een kerk in om af te koelen want het is warm en kerken zijn er zat. Ook op de punt van het eiland waar de drie stromen, Iltz, Inn en Donau bij elkaar komen is het lekker toeven in de schaduw. Er komen hier veel cruiseschepen met toeristen uit de hele wereld, vandaag opvallend veel Amerikanen. Woensdag gaan we naar een orgelconcert in de Dom, dit is het grootste orgel ter wereld en de kerk zit propvol. Goede zaken dus, er worden per dag meerder concerten gegeven. In de middag fietsen we lekker langs de Donau en zien onderweg een groot houten beeld van een zeemeermin, hierbij valt het beeldje in Kopenhagen in het niet, een man die er bij staat verteld dat hij er al meer als 50 jaar komt en het dus ook al heel oud is. Ik hoop wel dat de Donauradweg verderop de route leuker is want hier gaat het langs een soort provinciale weg. Tegen de avond loop ik nog naar een uitzicht punt voor wat foto’s bij het Veste Oberhaus

Na de drukte van Passau zoeken we een rustige plek op een camping in de heuvels van Oostbeieren, in het plaatsje Gottsdorf tegen de Oostenrijkse grens vinden we een mooi plaatsje. Tegen 16.00 komt er een heel zware onweersbui over met een hagelbui met forse stenen er na, volgens de radio is het in heel Beieren mis met het weer. De temperatuur zakte tijdens de bui van 26 naar 13 graden. De volgende dag maken we een lange wandeling, de Sonnenweg, hier is onderweg een mooi zicht op de Donau. In het gehucht Riedl is een pension/ restaurant dat er gesloten uit ziet maar waar we toch wat kunnen drinken. De bazin komt er gezellig bij zitten en babbelt over van alles nog wat, over Nederland zegt ze: dat is zo plat daar zie je 7 dagen van te voren al wie er op visite komt. Vlak bij de camping was een mooi binnen en buiten zwembad dat nu heel vervallen is, de reden is dat het is opgekocht door een projectontwikkelaar die er een zogenaamd levensbestendig hotel wil gaan bouwen, het zit alleen wat tegen met de ontwikkeling er van, jammer voor het zwembad. Ik ga op de fiets nog even boodschappen doen in Oostenrijk, 3 km verder. Er heen gaat heel soepel bergaf maar terug valt toch tegen.

 

 

Zaterdag rijden we dan Oostenrijk in en we gaan op een mooie camping langs de Donau staan in Asschach a/d Donau. Een mooi plekje met zicht op de rivier waar regelmatig cruiseschepen en binnenvaart voorbij komt. Naast ons komt een vrouw staan die fietsend onderweg is vanaf Utrecht naar Wenen, een leuk gesprek bij een kopje thee. We besluiten nog even een stukje te gaan fietsen, het is een mooi fietspad. Rustig fietsend zegt jopie tegen me dat het lekker ruikt naar dennengeur, ik zeg ja hé en kijk op zij. Het volgende moment liggen we allebei op de grond met fiets en al. Ik klap met mijn hoofd op de grond en merk dat ik hevig bloed, Jopie zit en kan niet meer op staan. Ze heeft veel pijn en gaat maar liggen, ze heeft ook een diepe vleeswond aan haar dijbeen. Gelukkig stoppen er een aantal jonge mensen die hulp bieden en een ambulance bellen. Het duurt even maar dan gaan we met de ambu naar een ziekenhuis in Wels, daar worden we gecontroleerd en via röntgen wordt vastgesteld dat we niks hebben gebroken, ook mijn schedel is niet gekraakt. De wonden worden gehecht en met een taxi komen we rond 19.30 weer bij de camper, een boze droom rijker. Eerst maar wat eten. Verder komen we de nacht door met pijnstillers. Gelukkig heb ik in de camper een extra bed gemaakt zodat we apart kunnen slapen. De zondag blijven we rustig zitten bij de camper, kijken naar de passerende schepen enz.. Ik ga in de middag de fietsen nog ophalen en loop de 7 km er naar toe rustig in de schaduw langs de Donau, het is er vandaag rustig met fietsers. We besluiten terug te gaan naar huis en de 950 km die we moeten afleggen doen we in etappes, via Bernried, Eltmann, Schluchten/ Hutten, Korbach en Reken komen we op zaterdag in De Bilt waar onze schoonzoon Arend onze verwondingen bekijkt en bij mij de hechtingen verwijderd. We nemen meteen Ive weer mee naar Gouda waar we tegen de avond aankomen. Dit was dus een onverwacht snel einde van ons reisje en blijven de hoogtepunten die we zouden moeten gaan zien op ons lijstje staan. De eerste 14 dagen waren heel leuk en we hebben er toch wel veel in gezien. Voor de rest hebben we veel geluk gehad en tellen we onze zegeningen.